het ' Chan 4 dagen in de jungle' verhaal!

Afgelopen dinsdag begon mijn tocht door de jungle. Samen met mijn vriendinnetje Jolien, mijn Belgische overbuurvrouw Joke en mijn grote vriend Jeff (a.k.a. CHEEEFF) vertrokken wij met onze gids Elton ('John' hahaha grapje tussendoor) om 8:00 uur Surinaamse tijd. om 10 uur reden we weg uit Paramaribo, met veel te veel tassen, backpakkerrugzakken, koelboxen en chips opweg om met een lekkend afgetrapt busje 5 uur te rijden richting Langetabiki, een plaatsje langs de Suriname rivier. Helaas was de route 1.5 uur over de heerlijk stuiterende Bauxiet weg en moest Jo'tje overgeven. Ik heb veel geslapen, dus we waren er zo. Toen we in Langetabiki aankwamen stond ons een lange lange lange boottocht te wachten van 3.5 uur. Het regende superhard en ik had alleen een paraplu gekocht voor 15 SRD (afzetters! grr!) dus daar zat ik als een diva mee in de boot.

Om half 7 in de avonduren kwamen we aan bij kamp Wadaa. Dat maakte in het eerste opzicht veel goed, een lief dorpje met leuke huisjes met bedden en een heerlijk avondmaal! Maar toen we vervolgens wilden gaan douchen stuitte we op een VOGELSPIN die ook gevestigd was in de badkamer. JAMMERR natuurlijk heb ik daar niet gedouched!! Wel moest ik s'nachts plassen en met me olielampje ging ik op pad naar het zelfde huisje en jahoor daar zat mijn grote, zwarte, harige vriend weer deze keer boven de deur. Ik maakte allerlei voorstellingen in me hoofd dat hij op me zou vallen als ik de deur openmaakte en ik heb nog nooit zo snel geplast en gerend met een olielampje.

Goed, de volgende dag: een vaartocht van een uurtje terug naar het dorpje Kriki moffo. Voordat we vertrokken zagen we alle schoolkindjes in rijtjes van 10 in een boot zitten, achter elkaar allemaal in geruitte shirtjes om naar school te gaan. Echt schattig, 10 van die zwarte kopjes boven die boot uit! In het dorp gingen we, nadat we aan het stamhoofd van het dorp hadden gevraagd of we het bos in mochten, beginnen aan onze bostocht naar de voet van het Nassaugebergte. 3 uur lang hebben we gelopen in de STORTREGEN, en dan bedoel ik ook SNOEIHARDE REGEN (stel je voor: overal zie je een grijze muur van regen, zo hard) door de wilde natuur. Meneer Plankton (en ja daar hebben we veel grapjes over gemaakt!) kapte het bos voor ons omver omdat we anders niet konden lopen en Chan lag uiteraard tot 3 keer toe midden in de bossen omdat ik uitgleed over de drap die op de grond lag. Tussen het vallen door zat ik bijna tot me knieen in de modder, na 2 uur had ik het echt meer dan gehad. maar het resultaat mocht er zijn: op 4 boomstammen was een zijltje gespannen waar we onze hangmatten ophingen en op een kampvuurtje ons avondeten hebben gekookt. het was echt super! Jammer was alleen dat alles wat in me tas zat kleddernat was natuurlijk, dus ik dacht (slim) ik hang het boven het kampvuur! de dag erna stonk alles in me tas dus naar hout en vuur en dus ook al mijn schone goede kleren, hoort er allemaal bij! :S

Na weer 3 uur teruggelopen te hebben en weer in de modder te hebben gezwommen heb ik mijn schoenen en sokken weggegooid en na een lekkere lunch kon ik er weer tegenaan. Maar de dag was nog niet voorbij! We vaarden verder naar de Apoma sula, een sterke stroomversnelling in de Marowijne rivier. Eerst gingen we met de boot er een beetje dichtbij zodat we foto's konden maken, en daarna zijn we aangemeerd op een eilandje wat midden in de rivier lag tussen die sula. bikini aan en gaan! nou, dat was makkelijker gezegd dan gedaan, ik moest vast worden gehouden door een boscreool anders was ik dus mooi met de sula meegegaan naar de andere kant van de rivier! Supersterk was die storming en jahoor, nadat ik verschillende pogingen deed om mijn bikinibroekje weer op te trekken en me niet te overdreven aan die creool te klampen verloor ik mijn WATERSCHOEN!!! potjandosie, moest ik de hele dag verder met 1 schoen! topidee om je schoenen aan te houden Chan 'tegen de steentjes aan me voet'. Jammerrr
maargoed, het uitzicht als je op die sula stond was echt prachtig. de stroom was zo sterk dat je er niet vanaf kon komen zonder schrammen en 10 keer te zijn gestruikeld en gelukkig was Elton ook zijn slipper kwijt dus ik voelde me al minder een stomme bakra.

Terug met 1 schoen in de boot en onder een handdoek samen met Jo in onze bikini deden de koekjes die ik had meegenomen me goed. De planning was om nog langs een dorpje te gaan, maar dat leek ons toch niet zo'n goed idee gezien de schoen/bikini & weers-omstandigheden. Na het avondeten wat al 3 dagen bestond uit kip en rijst zijn we lekker ons bedje ingekropen. Dit was nodig omdat we de volgende dag om 7 uur in de boot moesten zitten omdat we om 9 uur in Gakaba moesten zijn. Om 10 uur vertrok ons kleine vliegtuigje terug naar Paramaribo! Ook dat was echt een superervaring. met 12 mensen (en naast me een crimineel met handboeien om) hebben we 45 minuten over de bossen van Suriname gevlogen. Het uitzicht is zo mooi, echt onbeschrijfelijk! om 11 uur landde we op Zorg en Hoop en voor 12 uur waren we weer veilig, met een gehoorbeschadiging, terug in de Stoelmansstraat.

Een geweldig avontuur en echt een mooie afsluiting voor mijn supertijd in Suriname. Voor de gene die het graag wil weten, voor deze trip hebben we 280 euro betaald maar het was het zeker waard!

Ik zie er naar uit om jullie allemaal weer een dikke bossie te geven in het mooie Vlissingen en lieve mensen, over een paar daagjes ben ik weer thuis! Feesten jullie even voor me met koninginnedag? doe ik weer mee op 5 mei!